ΖΗΛΕΥΩ, ΓΑΜΩΤΟ!.. ΖΗΛΕΥΩ!!..

Ένα σερφάρισμα καλλιτεχνικής ενημέρωσης στο Internet με οδήγησε τυχαία στο Geppi's Entertainment Museum. Ήταν η ονομασία του που μου έκανε “κλικ”. Μουσείο Ψυχαγωγίας ή Διασκέδασης, αν θέλετε.

Κι έπεσα πάνω σε μια κυριολεκτικά Disneyland των… συλλεκτομανών!

Σαφώς και δεν πρέπει να είναι το μοναδικό στον κόσμο, σαφώς και θα μπορούσε να υπάρξει και εδώ ένα τέτοιο αφού οι σχετικές ιδιωτικές συλλογές υπάρχουν και μερικές είναι εντυπωσιακά πλούσιες, αλλά δεν υπάρχει τίποτα οργανωμένο σαν εκθεσιακός τους χώρος σε ολόκληρο το εύρος των αντικειμένων που διαθέτει το Μουσείο Geppi. Κι αυτό προκαλεί αίσθημα ζήλιας αναπόφευκτης.

Δεν θα πω ότι είναι το ίδιο, σαν να το επισκεπτόμουν δια ζώσης, αλλά ένα πλούσιο οπτικό υλικό των εντυπωσιακών χώρων του και των πλούσιων εκθεμάτων του στο Internet μου έδωσε μια αρκετά σαφή εικόνα σε συνδυασμό με τις πληροφορίες για αυτό το μουσείο και τον ιδρυτή-ιδιοκτήτη του που υπάρχουν στη Wikipedia και στο επίσημο site του.

Σας το παρουσιάζω, κυρίως για να μοιραστώ μαζί σας τα καντάρια της ζήλιας μου!

Το Μουσείο Ψυχαγωγίας Geppi (Geppi’s Entertainment Museum -GEM) είναι ιδιωτικής ιδιοκτησίας μουσείο Λαϊκής Κουλτούρας. Ιδρύθηκε από τον Στέφεν Α. Τζέππι και εγκαινιάστηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2006.  Το κτίσμα, που βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Βαλτιμόρης (πολιτεία του Μαίριλαντ), εδρεύει σε ένα επιβλητικό κτίριο αμερικανικού αποικιακού ρυθμού με συνολικό εμβαδόν 1.500 τ.μ. Η έκταση που το περιβάλλει εντάσσεται στο Camden Yards Sports Complex.



Ο διάδρομος της εισόδου από την κεντρική αίθουσα εκδηλώσεων. Στο βάθος
επί της υποδοχής ο Σούπερμαν.



Αντικείμενό του είναι η επιτομή όλων εκείνων που συνοπτικά θα μπορούσε να αποκαλεστεί “Μυθολογία του αμερικανικού τρόπου ζωής”.

Τα περισσότερα από 6.000 εκθέματά του σε θεματικές συλλογές καλύπτουν ολόκληρο το φάσμα της αμερικανικής λαϊκής κουλτούρας από τον 17ο αιώνα ίσαμε σήμερα. Εφημερίδες, περιοδικά, κόμικς, κινηματογραφικές ταινίες, ραδιοφωνικές σαπουνόπερες, τηλεόραση, διαφημίσεις, αφίσες, βιντεοπαιχνίδια, παιχνίδια, αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Ακόμα και συσκευασίες προϊόντων ευρείας κατανάλωσης, που με τον δικό τους τρόπο έχουν συμβάλλει στη δημιουργία και στη διατήρηση του μύθου της εικόνας που έχει σχηματιστεί για τον αμερικανικό τρόπο ζωής…

H περιήγησή του είναι ο ορισμός του “Ταξιδιού στη Νοσταλγία” πρώτα για τους ίδιους τους Αμερικανούς και ύστερα για όλον τον υπόλοιπο κόσμο, πάνω στον οποίο κυριάρχησε καταλυτικά αυτή η κουλτούρα.




Ένα τμήμα από τη θεματική γωνιά την αφιερωμένη στον Ντίσνεϋ. Πολύ σημαντική η συμβολή του στον μύθο της αμερικάνικης λαϊκής κουλτούρας.





Ο χώρος του Μπάτμαν





Από τη γωνιά του Σούπερμαν και μια διαφημιστική αφίσα του τηλεοπτικού σίριαλ κινουμένων σχεδίων της δεύτερης γενιάς του σώου.

 

Λειτουργικά το μουσείο χωρίζεται διακριτά σε διάφορες ενότητες, που η καθεμιά τους είναι αφιερωμένη και σε διαφορετικό αντικείμενο της λαϊκής κουλτούρας, ενώ μια αίθουσα είναι προορισμένη για να φιλοξενεί ειδικές εκθέσεις και εκδηλώσεις. Οι μόνιμες εκθέσεις του μουσείου είναι οι εξής:

Μια Ιστορία σε τέσσερα χρώματα: Πρόκειται για μια μεγάλη συλλογή σπανίων και αυθεντικών πρώτων τευχών περιοδικών κόμικς τοποθετημένα χρονολογικά, αλλά και θεματικά, καθώς και για τη συμβολή καθενός από αυτά στη δημιουργία της λαϊκής κουλτούρας.. Στον ίδιο χώρο εκτίθενται επίσης μεγάλες συλλογές από περιοδικά pulp και πολλά τεύχη της περίφημης συλλογής Big Little Books. To κάθε έκθεμα ή η κάθε υπό-ενότητα εκθεμάτων συνοδεύεται, από την απαραίτητη λεπτομερή τεκμηρίωση.

Stand με συλλεκτικά τεύχη της EC




Απόψεις από την αίθουσα των κόμικς. Στην τελευταία φωτό, κάτω δεξιά η οθόνη επαφής με τα βίντεο των σκαναρισμένων τευχών.

 

Στον ίδιο χώρο μπορεί να διαβάσει κανένας σε βίντεο-οθόνες επαφής (touch screen monitors) σκαναρισμένες κόπιες  από παλιά συλλεκτικά περιοδικά κόμικς.




Και η γωνιά των περιοδικών pulps, ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο στη λαϊκή κουλτούρα της Αμερικής.





Και η οικογένεια Marvel  έχει τη γωνιά της.

 
 Το πνεύμα των Πιονέρων: Ματιές στην πρώτη περίοδο των ΗΠΑ (1776-1894) μέσα από παιχνίδια και αντικείμενα της εποχής.

Έξτρα: Έξτρα εξώφυλλα περιοδικών της περιόδου 1895-1927 και κόμικ-ήρωες που απέκτησαν τη δημοτικότητά τους στα πρωτοσέλιδα και στις σελίδες ψυχαγωγίας των εφημερίδων, όπως το “Κίτρινο Παιδί”,το θεωρούμενο ως  πρώτος κόμικ χαρακτήρας και “νονός του χαρακτηρισμού “Κίτρινος Τύπος” τα “Κάτζεντζάμμερ Κιντς” κλπ.. Κι αν γνωρίζετε αυτούς τους χαρακτήρες, τα κατατοπιστικά σχόλια, που συνοδεύουν το κάθε έκθεμα σίγουρα θα δώσουν μια άλλη διάσταση στη γνώση σας για αυτούς και για την εποχή που πρωτοδημοσιεύτηκαν.

Όταν οι ήρωες ενώθηκαν: Θεματική ενότητα που παρουσιάζει συλλεκτικά αντικείμενα χαρακτήρων όπως ο Μίκι Μάους, ο Ποπάι, ο Σούπερμαν, ο Κάπταιν Μάρβελ, ο Ντικ Τρέισι, ο Τομ Μιξ, Ο Λόουν Ρέιντζερ κλπ από το “Κραχ” ίσαμε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η Αμερική γυρίζει τον δέκτη (ακόμα δεν υπήρχε το τηλεκοντρόλ): Τα λαϊκά ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα μπαίνουν στη ζωή των Αμερικανών. Θέματα, φιγούρες και ήχοι από την τηλεόραση μεταξύ 1946-1960. Τηλεοπτικά σώου και παραγωγές, όπως αυτά της εταιρίας του Ντίσνεϋ για παιδιά, τα σόου της Λούσυ Μπωλλ (I love Lucy), ινδάλματα του αθλητισμού, σαπουνόπερες και διαστημο-όπερες, σήριαλ γουέστερν (Μπονάτσα, Χάι Σάπαραλ κλπ), παιδικά σώου και τηλεπαιχνίδια.

Η Επανάσταση: Δεν εννοεί την αμερικανική επανάσταση, αλλά τη μεγάλη αλλαγή στα ήθη της αμερικάνικης λαϊκής κουλτούρας στη δεκαετία του ’60. Ταινίες στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση με τον Τζέιμς Μποντ και τους επιγόνους του στην κατασκοπεία, οι Φλιντσόουνς, το Star Trek, η επίδραση του βρετανικού ροκ με τους Μπητλς, παιχνίδια όπως η Μπάρμπι, ενώ από τα τέλη υπερήρωες των κόμικς, όπως ο Σούπερμαν και ο Μπάτμαν αρχίζουν να αλλάζουν όχι μόνο εικαστικά, μα και σε πεδία δράσης εγκαταλείποντας τις συγκρούσεις τους με εύκολα αντιμετωπίσιμους αντιπάλους, καθώς στη σκηνή εισβάλλει δυναμικά και η μεγάλη αντίπαλος των DC comics, η Marvel με τους σκληρούς υπερήρωές της.

Το Σύμπαν διαστέλλεται: Η διαστημική τεχνολογία γίνεται μέρος της καθημερινής ζωής και φυσικά περνάει και στην κουλτούρα της λαϊκής ψυχαγωγίας. Το χρονικό διάστημα που καλύπτουν τα εκθέματα του μουσείου βρίσκονται στο χρονικό πλαίσιο 1970-1990. Βίντεο-παιχνίδια και κομπιούτερ από την Atari  και τη Nintendo, πρωτόγονοι για τα τεχνολογικά δεδομένα της επομένης δεκαετίας, αλλά cult σήμερα. Στην ίδια αίθουσα και ένα μεγάλο αφιέρωμα σε συλλογές εμπορικών αντικειμένων από τον Πόλεμο των Άστρων.

Η εποχή της Παγκοσμιότητας: Γεύσεις από την καθημερινότητα του παρόντος χρόνου από το 1991 έως σήμερα. Κινηματογράφος, τηλεόραση, Ιντερνέτ και οι ήρωες της σύγχρονης εποχής.

Τα περισσότερα από τα εκθέματα του Μουσείου προέρχονται από την ιδιωτική συλλογή του εμπνευστή και ιδρυτή του, του Stephen Geppi.

Ποιος είναι ο Στέφεν Τζέππι; Ένας πολύ γνωστός εκδότης και διακινητής περιοδικών κόμικς στις ΗΠΑ, ίσως όχι τόσο σαν όνομα, όσο σαν ο άνθρωπος πίσω από μια σειρά πολύ γνωστών εκδοτικών δραστηριοτήτων στον χώρο των κόμικς και ιδιαίτερα των ανατυπώσεων παλιών pulps και κόμικς.

Αμερικανός ιταλικής καταγωγής, γεννήθηκε το 1950 και από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 άρχισε να γίνεται γνωστός σαν μεγαλοδιανομέας κόμικς των κυριοτέρων αμερικανικών οίκων, αφού λίγα χρόνια πριν είχε αρχίσει τις επαγγελματικές του δραστηριότητες ως ιδιοκτήτης αλυσίδας

“κομικσάδικων” στη Βαλτιμόρη. Στα 1982 δημιούργησε την Diamond Comic Distributors, τη μεγαλύτερη εταιρεία σήμερα απευθείας αποκλειστικής διανομής κόμικς στις ΗΠΑ. Πρέπει να διευκρινιστεί ότι η εταιρεία αυτή δεν είναι ακριβώς Πρακτορείο Διανομής Τύπου, αλλά εταιρεία που και τυπώνει για λογαριασμό του εκδότη τα έντυπα τα οποία διανέμει βάζοντας τη φίρμα της πλάι σε αυτήν του εκδότη-κατόχου των πνευματικών δικαιωμάτων του εντύπου.

Αφού εξαγόρασε κάποιες προηγούμενες εταιρείες του χώρου απέκτησε σχεδόν το μονοπώλιο των majors εκδοτικών οίκων και προχώρησε και στην έκδοση δικών του εντύπων που απευθύνονται μεν στους αναγνώστες των αμερικανικών κόμικς, αλλά δεν δημιούργησε κόμικς βασισμένο σε κάποιο χαρακτήρα. Ασχολήθηκε με το να προσφέρει σε επανεκδόσεις παλιά κόμικς και pulps της εταιρείας EC (μια εκδοτική εταιρεία κόμικς στις δεκαετίες του ’50 και του ’50, που ο “Δεινοθήσαυρος” εκτιμά ιδιαίτερα για το προϊόν της: Tales from the Crypt, Crime, Tales of Terror,Weird Science, Two Fisted Tales, Valor, Pirates κλπ ), ενώ παράλληλα με εμπορικό σήμα τον εκδοτικό τίτλο Gemstone Publishing Inc. εκδίδει τον έγκυρο οδηγό τιμών παλιών κόμικς το The Overstreet Comic Book Price Guide, το μηνιαίο περιοδικό Previews για τα κόμικς, τα βιβλία και τα memorabilia, που πρόκειται να κυκλοφορήσουν ένα δίμηνο μετά την παρουσίασή τους στο περιοδικό, καθώς και το εξαιρετικό περιοδικό με άρθρα σχετικά με τη θεωρία και την ιστορία των κόμικς, το Comic Book Market Place.



Η διάδοχος της δυναστείας κυρία Μελίσσα

 Τα τελευταία χρόνια για ένα διάστημα δε εξέδιδε και τα κόμικς της εταιρείας Ντίσνεϋ. Το 2004 αγόρασε  τον οίκο δημοπρασιών συλλεκτικών αντικειμένων Collectibles auction house και το 2006 ίδρυσε το Μουσείο του οποίου τα αρχικά GEM είναι ένα ευφυές λογοπαίγνιο, επειδή gem σημαίνει πολύτιμη πέτρα, ακριβό στολίδι. Το 2007 πέρασε τη διαχείριση του Μουσείου στην κόρη του Μελίσσα “Missy” Τζέππι-Μπάουερσοξ, χωρίς πάντως να αφήσει την εποπτεία σε αντικείμενα που ο ίδιος έχει μαζέψει με μεράκι και υπομονή.

                                                *********

Ως DiNostalgicus-Nostalgicus Res ( η νέα επιστημονική μου ονομασία για τη διεθνή καριέρα που ετοιμάζομαι να αρχίσω) νιώθω ζήλια απροσμέτρητη... Απύθμενη… Αφόρητη…

Έκοψα μια βόλτα στη σπηλιά μου… Παρόμοια πράγματα (res, που λέγαμε πιο πάνω με τη λατινική ορολογία της Παλαιοντολογίας), υπάρχουν σκόρπια εδώ κι εκεί, αν και όχι τόσα πολλά. Για την ακρίβεια μερικές χιλιάδες κομμάτια λιγότερα! Είναι ωστόσο του ιδίου αντικειμένου. Παλιά περιοδικά, βιβλία λαϊκής λογοτεχνίας, παιδικά παιχνίδια, αφίσες, φωτογραφίες, αντικείμενα, διάφορες συλλογές… Έχω και αμερικάνικα περιοδικά, παιχνίδια, αφίσες, έτσι για το… filling!..

Θα βάζατε κι εσείς τα δικά σας και θα τα κάναμε πολλά. Θα φτιάχναμε όλοι μαζί ένα δικό μας Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Κουλτούρας με ό,τι αγαπήσαμε οι τρεις-τέσσαρες γενιές από τα τέλη της δεκαετίας του ’40 ίσαμε τις αρχές του 21 αιώνα. Πιο μετά δεν είναι ακόμα ρετρό.
Να, ο λόγος της ζήλιας. Το υλικό υπάρχει… Ο χώρος να το φιλοξενήσει δεν υπάρχει!
Για αυτό, αν με δείτε να κυκλοφορώ και να μην είμαι πράσινος ως συνήθως, αλλά κίτρινος, δεν είναι πως ξεράθηκε η χλωροφύλλη μου λόγω καλοκαιριού. Είναι γιατί το κίτρινο είναι το χρώμα της ζήλιας.
Κατόπιν θερμής παράκλησης του DiNostalgicus-Nostalgicus Res κλείνουμε το θέμα και με κάποια σχετικά αντικείμενα από τη σπηλιά του, ελληνο-αμερικανοπρεπούς κουλτούρας, για να μην τον στείλει τελείως η ζήλια του.


Ο Στηβ Τζέππι μας ξεναγεί στο "σπίτι" του. Αξίζει να δείτε και τα δυο φιλμάκια.
http://www.youtube.com/watch?v=0eekqzt6ERk
http://www.youtube.com/watch?v=dAa-JikoGgU&feature=related